Concept Luisterbloem
Vanuit de gemeente Assen kwam het verzoek, via de kunstmanifestatie Art Expedition en het programma Bike Dreams, om een klank-kunstwerk te maken voor in het Asser Bos.
Na enig onderzoek trok Marc de conclusie dat lawaai maken in het bos moreel gezien geen optie was. Radiogolven en ultrasone geluiden worden door planten en dieren gebruikt en gemaakt. Daar iets mee doen past in het nastreven van harmonie tussen mens, plant en dier. Algauw ontstond het idee van geluiden opvangen in plaats van ze te produceren. Door het in de vorm te gieten van een grote geabstraheerde Bosanemoon, een steeds zeldzamer wordende bloem die in het Asser Bos voorkomt, wordt het object verbonden met de locatie en het oeuvre van Beeldmarc.
Door lagers in de steel te verwerken is de bloem in zijn geheel om de eigen as draaibaar. De gehele bloemkop en steel kan middels een mechaniek met een contragewicht onder de grond, met de hand gekanteld worden. Op deze wijze kan de bloem naar boven of beneden gericht worden. De bloem zal altijd in de basisstand terug kantelen.
Een bezoeker kan middels de kelk, die eigenlijk een grote klankschaal/ oorschelp is met een daaraan bevestigde buis, geluiden uit de omgeving versterkt opvangen. Daartoe zal er met de bloem 'geknuffeld' moeten worden, het hoofd door de bloemkop worden gestoken en zo één te worden met de omgeving.
Het woord kelk wordt overigens ook gebruikt als synoniem voor oortoeter, een toeter-vormig apparaat dat dove mensen vanaf de 17e eeuw als hulpmiddel ter beschikking stond.
Voor bezoekers valt er altijd wat te beleven: iemand alleen kan zich op een versterkt niveau bewust worden van geluiden uit de omgeving; onderling kan zachtjes over grote afstand kan worden gecommuniceerd; voorbijgangers zien andere mensen met de Luisterbloem bezig, een erg grappig gezicht.